Zand, zand, zand scheppen
Als iemand pas verhuisd is en de house warming nog even duurt, krijg ik altijd de neiging om even langs te fietsen en stiekem door de gordijnen naar binnen te gluren. Gewoon om even te zien hoe het eruit ziet en of er nog veel moet gebeuren. Ik kan me zo goed voorstellen dat jij dat ook bij ons hebt!
Het is ook nogal wat… dat huis dat nu van ons is. Het pronkt op een terp halverwege de straat. Met een heel boerenerf eromheen. Waarschijnlijk zo rond 1860 gebouwd door familie De Kock. Toen was het een koeienboerderij. In het voorhuis woonde de familie. Daarachter liep je zo via de melkruimte, de stal in. Later is er een schuur achter gebouwd met koelcellen voor het fruit. Er schijnen ooit duizenden aardbeien te hebben gegroeid achter het huis. In de jaren ’60 is het huis vooral vanuit praktisch oogpunt heringericht. In het voorhuis woonde de ene familie en in een gedeelte van de koeienstal (de Deel) werd een appartement gebouwd voor een ander deel van de familie. Op de bovenverdieping (boven het voorhuis dus) sliep iedereen in kleine kamertjes.
Wij zijn nu begonnen met het strippen van het voorhuis terwijl we van het appartment in de Deel onze thuis hebben gemaakt. Het is heerlijk wonen in dit deel van het huis. En als de nieuwe pelletkachel brand en het eten op het fornhuis staat in de retro-keuken (met gordijntje!), vergeet ik even dat we aan het verbouwen zijn. Tot ik ‘s ochtends vroeg op blote voeten me een weg baan door het stof naar de badkamer, waar ik eerst een waterpomptang aan de kant leg, voor ik onder de douche stap. Dan denk ik: Het is nogal wat.. dat huis dat nu van ons is.
Hieronder een filmpje, zodat je even bij ons binnen kunt gluren!
p.s. In navolging op Travel in Jeans noemen we dit huisproject: Building in Jeans